Загаснуць электрычныя агні –
I цемра выступае супраціўна.
Я адчуваю сілу цішыні,
Яна зьвініць загадкава і дзіўна.
У звонкай цішыні цьвіце твой сон,
Я чую лёгкае тваё дыханьне,
I маё сэрца б'ецца ў унісон
Пад таямнічых гукаў калыханьне.
Я не засну. Я не магу заснуць,
Бо цішыні абуджаная сіла
Ўстрывожыла сутоньня каламуць,
Мяне ў сьвятліцу мрояў запрасіла.
Хавае ноч утульныя куткі,
У памяці жывыя... Настальгія!
I я малюю тыя абразкі,
Якія мне з маленства дарагія.
I ты, і дотык соннае рукі
Нагадваюць даўнейшае, сьвятое.
Нам вёсны адсьпявалі жаўрукі,
Мы мусім ім падзякаваць за тое.
|
|
